മുറിവേല്‍ക്കപ്പെടുന്ന സ്ത്രീത്വം

മാര്‍ച്ച് എട്ട് അന്താരാഷ്ട്ര വനിതാ ദിനമായി ആചരിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട് വര്‍ഷങ്ങളായി . 1908 മാര്‍ച്ച് എട്ടിന് ന്യൂയോര്‍ക്കില്‍ വസ്ത്ര നിര്‍മ്മാണാ രംഗത്ത് പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന സ്ത്രീകള്‍ മെച്ചപ്പെട്ട സേവന വേതനാ വ്യവസ്ഥകള്‍ക്കുവേണ്ടി  പ്രകടനം നടത്തിയ പ്രതിഷേധത്തിന്റെ ഓര്‍മ്മ പുതുക്കലായാണ് ഓരോവര്‍ഷവും മാര്‍ച്ച് എട്ട് ലോക വനിതാ ദിനമായി കൊണ്ടാടുന്നത് . സാമൂഹിക സാമ്പത്തീക സാംസ്കാരിക രംഗത്തെ സ്ത്രീശാക്തീകരണം ലക്ഷ്യമിട്ടാണ് ഓരോ വര്‍ഷവും ഈ ദിനാചരണം നടത്തൂന്നത് . ഈ വനിതാ ദിനത്തിന്‍റെ പ്രത്യേകത അതിന്റെ 100-ാം വാര്‍ഷകം കൂടെയാണിത്

എന്നാല്‍ ഈ 100-ാം വാര്‍ഷീക വേളയിലും സ്ത്രീസമത്വവും സുരക്ഷിതത്ത്വവും വാക്കില്‍മാത്രം  ഒതുങ്ങുകയാണ് ഇന്നും . ആധുനിക കാലം മുതല്‍ക്കേ സ്ത്രീകള്‍ അനുഭവിച്ച ക്രൂരതകള്‍ക്ക് കണക്കില്ലായിരുന്നു. നമ്മുടെ മുന്‍ഗാമികള്‍ അവള്‍ക്കുവേണ്ടി യുദ്ധം ചെയ്തു. ജയിച്ചവര്‍ അവളെ സ്വന്തമാക്കി ഗോത്രവര്‍ഗങ്ങള്‍ അവളുടെ ജ്ഞ്നാനേധ്രീയങ്ങള്‍ മുറിച്ച് വിക്യതമാക്കി . നമ്മുടെ രാജ്യത്തും അവളേറ്റ പീഡനത്തിനും കണക്കില്ല , ജാതിയുടെ പേരില്‍ അവളുടെ മാറ് മറയ്ക്കാന്‍ അനുവധിച്ചില്ല ,  ദര്‍ത്താവിന്റെ മുതദേഹത്തോടെപ്പം അവളെ തീയിലിട്ടു കത്തിച്ചു ,  മൊട്ടയടിച്ച് മുറിയിലടച്ചു ,പടിയടച്ച്  പിണ്ഡം വച്ചു .

ഇതെല്ലാം അന്നത്തെ ജനങ്ങളുടെ അറിവില്ലായ്മയായോ , ദുഷിച്ച സമൂഹത്തിന്റെ ദുരാചാരങ്ങളായോ കാണാം എന്നാലിന്ന് പരിഷക്യതസമൂഹം അവളോട് ചെയുന്നതോ പട്ടാപ്പകല്‍ പോലും ഇന്ന് ഒരു സ്ത്രീയുടെ സ്ഥായീഭാവം ഭയമാണ് . മ്യഗത്തോലണിഞ്ഞ കാലം തൊട്ട് ഹൈ ഫീല്സും ഐപാഡും വരെ ശാസ്ത്രം വളര്‍ന്നിട്ടും അതു തുടരുകയാണ് .

ആസിഡ് ഒഴിച്ചും, വെട്ടിയും,കുത്തിയും, ബലാത്സംഘം ചെയ്തും അവളെ കടിച്ചു കീറാന്‍ എവിടെയുമുണ്ട് വേട്ടന്നായ്കളെപോലെ ചിലര്‍  . ഇതിനെതിരെ നിയമങ്ങള്‍ ഇല്ലാതെയല്ല. അത് പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കാന്‍ കഴിവില്ലാത്ത നിയമ സംവിധാനം തന്നെ , വിക്യതജനാധിപത്യത്തിന്റെ നിസ്സഹായവസ്ഥ. അവളുടെ ശരീരത്തില്‍ ശക്തമായ ഭരണകൂടത്തിന്റെ അദ്യശ്യ കവച്ചം സുരക്ഷിതത്ത്വത്തോടെ നിലകൊള്ളാത്തിടത്തോളം സ്ത്രീ സുരക്ഷ വാക്കുകളിലൊതുങ്ങും , സ്ത്രീകള്‍ക്കെതിരായ അക്രമങ്ങള്‍ തുടര്‍ന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കും .